لغت نامه دهخدا ( تخسیة ) تخسیة. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) ( از «خ س و» ) طاق و جفت بازیدن به گردکان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ).
