لغت نامه دهخدا تحضیج. [ ت َ ] ( ع مص ) کوتاهی در سخن.( منتهی الارب ). کوتاهی کردن در سخن. ( ناظم الاطباء ). کوتاهی کردن در کلام. ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ).
