لغت نامه دهخدا تحبیذ. [ت َ ] ( ع مص ) حبذا گفتن کسی را. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ): لاتحبذنی تحبیذاً؛ مگو مرا حبذا. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
