تبنجه. [ ت َ ب َ ج َ / ج ِ ] ( اِ ) همان تبانجه است. ( شرفنامه منیری ). بمعنی تبانجه. کذا فی شرفنامه.( لسان العجم شعوری ج 1 ورق 291 ب ). تبنچه. تپنچه. تپانجه. تپانچه. طپانچه. رجوع به تپانچه و لطمه شود.
فرهنگ معین
(تَ بَ جِ ) (اِ. ) = تپانچه: سیلی که به صورت زنند، تپانچه، طپانچه.
