بیدوامی

لغت نامه دهخدا

بیدوامی. [ دَ ] ( حامص مرکب ) حالت وچگونگی بیدوام. عدم ثبات. ناپایداری. مقابل دوام.

فرهنگ فارسی

ناپایداری مقابل دوام.