بوطق

لغت نامه دهخدا

بوطق. [ طَ ] ( معرب، اِ ) بوطقه. بوته. بودقة. بوتقه. ( یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به بوته شود.

فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
کون کردن یعنی چه؟
کون کردن یعنی چه؟
محنت یعنی چه؟
محنت یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز