برگه گل‌آذین معمولاً به برگ‌هایی اشاره دارد که در ساختار گل‌آذین گیاهان قرار دارند و با برگ‌های دیگر بخش‌های رویشی تفاوت دارند. این برگ‌ها معمولاً دچار تغییر شکل شده‌اند و به آن‌ها برگک نیز گفته می‌شود. گل‌آذین‌ها بر اساس وجود یا عدم وجود برگک و ویژگی‌های آن‌ها به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند، از جمله گل‌آذین‌های بی‌برگک که فاقد برگک هستند. آرایش گل‌ها بر روی ساقه گیاهان گل‌آذین به شیوه‌ای خاص اشاره دارد. ساقه‌ای که گل‌ها بر روی آن قرار می‌گیرند، می‌تواند شامل یک یا چند شاخه باشد. از نظر ریخت‌شناسی، گل‌آذین بخشی از اندام هوایی گیاه است که در آن گل‌ها شکل می‌گیرند و به همین دلیل تغییراتی را تجربه می‌کند. این تغییرات ممکن است شامل طول میان‌گره‌ها، آرایش برگ‌ها، متورم شدن، فشرده شدن، پیوستگی، چسبندگی و کاهش تعداد محورهای فرعی و اصلی باشد. ساقه‌ای که گل‌آذین بر روی آن قرار دارد، به نام دم‌گل‌آذین شناخته می‌شود. محوری که گل‌ها یا شاخه‌های فرعی گل‌آذین بر روی آن قرار می‌گیرند، میان‌آسه نام دارد. همچنین، به پایه هر گل، دم‌گل گفته می‌شود. مرحله‌ای از گل‌آذین که در آن میوه‌ها تشکیل می‌شوند، میوه‌آذین نامیده می‌شود. اگر یک گل بخشی از گل‌آذین نباشد، به آن گل منفرد گفته می‌شود و دم‌گل آن را دم‌گل‌آذین می‌نامند.
برگۀ گل اذین
فرهنگستان زبان و ادب
{inflorescence bract} [زیست شناسی] نوعی برگ تغییرشکل یافته در پایۀ یک گُل آذین * مصوب فرهنگستان اول
