لغت نامه دهخدا ( برذنة ) برذنة. [ ب َ ذَ ن َ ] ( ع مص ) غلبه نمودن. || درماندن در جواب. || برفتار اسب تاتاری رفتن. ( منتهی الارب ). || سنگین شدن مرد. و اشتقاق برذون از این کلمه است. ( از اقرب الموارد ).
