لغت نامه دهخدا برنشستنی. [ ب َ ن ِ ش َ ت َ ] ( ص لیاقت ) لایق سواری. ( ناظم الاطباء ). مَرکب. مرکوب. ( یادداشت دهخدا ). رَحول. ( دهار ). قذّاف: اِرکاب؛ ستور برنشستنی دادن کسی را. قَعش؛ برنشستنی شبیه هودج. ( از منتهی الارب ). قَعود، مَطیّة؛ اشتر برنشستنی. ( دهار ).
