باداهنگ

لغت نامه دهخدا

( بادآهنگ ) بادآهنگ. [ هََ ] ( اِ مرکب ) صوت و نقش خوانندگی و گویندگی را گویند. ( برهان ). صوت و نفس خوانندگی و گویندگی را گویند. بادنوا که بمعنی خوانندگی است. ( آنندراج ). || باد بیش وز یعنی باد سخت و تند وزنده و باد کم و زیاد سست و آهسته وزنده. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) ( ناظم الاطباء ). || انعکاس صدا. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

( بادآهنگ ) (هَ )(اِمر. )۱ - صوت ونقش خوانندگی و گویندگی. ۲ - انعکاس صدا، بادآهنج نیز گویند.

فرهنگ عمید

( بادآهنگ ) ۱. دریچه، روزنه.
۲. دریچه که برای وزیدن باد باز کنند.

فرهنگ فارسی

( باد آهنگ ) ( اسم ) ۱ - صوت و نقش خوانندگی و گویندگی. ۲ - انعکاس صدا.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال تک نیت فال تک نیت فال عشقی فال عشقی فال ای چینگ فال ای چینگ