باترژک روستایی در دهستان مرکزی بخش خوسف شهرستان بیرجند، واقع در 20 هزارگزی شرق خوسف. این منطقه جلگه‌ای و گرمسیر است و جمعیت آن 65 نفر می‌باشد. منابع آبی آن از قنات تأمین می‌شود و محصولات اصلی آن غلات است. شغل اهالی این روستا زراعت است و راهی مالرو به آن دسترسی دارد. شهر خوسف در ۳۶ کیلومتری غرب بیرجند و در حاشیه کویر لوت واقع شده است. این شهر در عرض جغرافیایی ۳۲ درجه و ۴۶ دقیقه شمالی و طول جغرافیایی ۵۳ درجه و ۳۸ دقیقه شرقی قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دریا ۱۲۹۰ متر است. شهرستان خوسف از شمال به شهرستان‌های سرایان و بیرجند، از جنوب به نهبندان و استان کرمان، از غرب به طبس و سرایان و از شرق به سربیشه و نهبندان محدود می‌شود. اقلیم خوسف به‌ویژه ویژگی‌های خاص مناطق بیابانی را داراست. وجود کتیبه‌های تاریخی کال جنگال در نزدیکی خوسف و محوطه‌های پیش از اسلام، نشان‌دهنده قدمت این شهرستان در آن دوران است. در دوران اسلامی، جیهانی نخستین بار در کتاب اَشکال العالم به خوسف اشاره کرده و می‌نویسد: این شهر کوچک دارای باغ‌های فراوان و زراعت است و ساختمان‌های زیادی دارد و آب‌های زیادی نیز در آن جریان دارد. حمدالله مستوفی نیز در سال 740 هجری قمری در کتاب نُزهه القلوب به نام کنونی خوسف اشاره کرده و می‌گوید: خوسف شهری کوچک است که چندین منطقه تابعه دارد و آب آن از رودخانه تأمین می‌شود و آب دیه‌ها از قنات‌هاست و در آنجا انواع محصولات کشت می‌شود. حافظ ابرو درباره تعداد دهات، مزارع و موقعیت خوسف می‌نویسد: در خوسف بیست قریه و صد مزرعه وجود دارد که در کنار بیابان واقع شده و در آن سوی بیابان، حدود کرمان قرار دارد. خبیص از نواحی آن است و به بیابان لوت معروف است و در تابستان عبور از آنجا دشوار است. در این مسیر چهل فرسنگی، آب وجود ندارد. بافت تاریخی خوسف که از دوران صفویه به بعد شکل گرفته، نشان‌دهنده پیشینه غنی معماری در این شهر است و بیشتر آثار معماری کنونی آن به دوره صفوی تا قاجار تعلق دارد.
