واژه ایثاب در متون قدیمی و منابع لغوی به معنای «برجهانیدن»، «جهانیدن»، «باعث برجهیدن گشتن» یا «بجستن داشتن» آمده است. این واژه بیشتر در زبان فارسی کهن به کار می‌رفته و معنای کلی آن به ایجاد حرکت، برانگیختن یا سبب جستن داشتن اشاره دارد.
تحلیل معنای واژه
برجهانیدن: به معنای بلند کردن یا ایجاد حرکت به سمت بالا، مانند برانگیختن چیزی به جهش یا جنبش.
جهانیدن: به معنای برانگیختن یا به حرکت درآوردن.
باعث برجهیدن گشتن: اشاره به ایجاد شرایط یا سبب شدن برای حرکت یا جهش.
بجستن داشتن: به معنای برانگیختن به جست‌وخیز یا حرکت.
