کلمه‌ی «اهلول» در متون قدیمی فارسی به معنی ناچیز، کم‌ارزش و باطل آمده است. این واژه معمولاً برای توصیف چیزی به کار می‌رود که اهمیت چندانی ندارد یا ارزشی ندارد و در مقایسه با چیزهای دیگر بی‌اهمیت است. با توجه به توضیح منابع قدیمی مانند منتهی‌الارب و ناظم الاطباء، «اهلول» بیشتر در معنای بی‌اهمیت و قابل چشم‌پوشی به کار می‌رود و نشان‌دهنده‌ی چیزهایی است که ارزش یا صحت کافی ندارند. این واژه معمولاً در نوشته‌های ادبی و متون علمی قدیم دیده می‌شود و کمتر در زبان روزمره امروز استفاده می‌شود.
