لغت نامه دهخدا انقعاف. [ اِ ق ِ ] ( ع مص ) فروریخته شدن روی کوه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || از بن درافتادن دیوار. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || از جای رفتن چیزی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). لغزیدن چیزی از جای خود. ( از اقرب الموارد ).
