اقطن

لغت نامه دهخدا

اقطن. [ اَ طَ ] ( ع ص ) پشت خم و منحنی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
اقطن. [ اَ طِ ] ( ع اِ ) ماش. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). بلغت اهل یمن غله ایست که آنرا ماش گویند. ( آنندراج ) ( برهان ).

گزارش محتوای نامناسب