افتراغ

لغت نامه دهخدا

افتراغ. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) آب بر خود ریختن. ( آنندراج ). بر خود آب ریختن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). بر خویشتن آب ریختن. ( تاج المصادر بیهقی ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال انبیا فال انبیا فال تاروت فال تاروت فال تک نیت فال تک نیت