اشنار

لغت نامه دهخدا

اشنار. [ اُ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان بروانان بخش ترکمان شهرستان میانه که در 11هزارگزی شمال خاوری ترکمان و 8هزارگزی شوسه میانه - تبریز واقع است. محلی کوهستانی، معتدل و سکنه آن 528 تن است که بترکی سخن گویند و از مذهب شیعه پیروی کنند. آب آن از چشمه و محصول آن غلات، حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه آن مالرو است. در اصطلاح محلی، این ده را اوشنار مینامند. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4 ).

فرهنگ فارسی

دهی است جزئ دهستان بروانان بخش ترکمان شهرستان میانه که در ۱۱ هزار گزی شمال خاوری ترکمان و ۸ هزار گزی شوسه میانه تبریز واقع است و محلی کوهستانی معتدل.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
همبستر
همبستر
انسجام
انسجام
جنگ اول، به از صلح آخر
جنگ اول، به از صلح آخر
جستجو
جستجو