اسنان کلبی اصطلاحی است که در متون فارسی قدیمی و اصطلاحات دندان‌پزشکی به دندانهای نیش اشاره دارد. این دندان‌ها در دهان هر فرد به صورت چهار عدد در فک بالا و پایین وجود دارند و در دو سمت چپ و راست قرار گرفته‌اند. دندانهای نیش نقش مهمی در بریدن و پارگی غذا دارند و به همین دلیل به آن‌ها اهمیت ویژه‌ای داده می‌شود.
دندانهای نیش دارای شکل مخروطی و نوک تیز هستند که باعث می‌شود غذاهای سفت و گوشت‌دار راحت‌تر پاره شوند. در حیوانات گوشت‌خوار نیز دندانهای نیش برجسته‌تر بوده و برای شکار و دفاع از خود به کار می‌روند. به همین دلیل در متون کهن و علمی، دندانهای نیش با نام‌های خاصی مانند اسنان کلبی ذکر شده‌اند تا تفاوت آن‌ها با سایر دندان‌ها مانند پیش‌دندان‌ها و دندانهای آسیایی مشخص شود.
در مجموع، اسنان کلبی به دندانهای نیش اشاره دارد که علاوه بر نقش کاربردی در جویدن و پاره کردن غذا، از نظر زیبایی و ساختار دهان نیز اهمیت دارند. مراقبت از این دندان‌ها برای حفظ سلامت دهان و عملکرد صحیح فک ضروری است و در مطالعات دندان‌پزشکی و متون قدیمی پزشکی، همواره جایگاه ویژه‌ای داشته‌اند.