استتراف

لغت نامه دهخدا

استتراف. [ اِ ت ِت ْ ] ( ع مص ) بدکار و نافرمان گردیدن. ( منتهی الارب ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
سلیقه
سلیقه
لحظه
لحظه
نجات
نجات
بلاوجه
بلاوجه