ارتزاء

لغت نامه دهخدا

ارتزاء. [ اِ ت ِ ]( ع مص ) ارتزاء مال؛ کم شدن و نقصان پذیرفتن آن. کم گردیدن و نقصان مال. ( منتهی الارب ). || بچیزی از مال رسیدن: اِرتَزَاءَه ماله ُ؛ رسید از آن چیزی را [ از مال او چیزی بدست آورد ]. ( منتهی الارب ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
بی عرزه
بی عرزه
ستارگان
ستارگان
بی‌پروا
بی‌پروا
کس کش
کس کش