احیل

لغت نامه دهخدا

احیل. [ اَ ی َ ] ( ع ن تف ) اَحول. حیله گرتر. چاره گرتر.

فرهنگ فارسی

حیله گرتر، مکارتر، زیرکتر
حیله گر تر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
انسجام
انسجام
توحید گوی
توحید گوی
کس ننه
کس ننه
رویت
رویت