لغت نامه دهخدا احتجاف. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) رهانیدن کسی را. || ربودن. || احتجاف نفس از؛ خود را بازداشتن از. || احتجاف چیزی؛ گرد آوردن آن را. ( منتهی الارب ).
