ابوعلوان

لغت نامه دهخدا

ابوعلوان. [ اَ ع ُل ْ ] ( اِخ ) عبداﷲبن عاصم. رجوع به عبداﷲ... شود.
ابوعلوان. [ اَ ع ُل ْ ] ( اِخ ) معزالدوله ثمال بن صالح. سومین از ملوک بنی مرداس حلب از سال 434 تا 449هَ. ق.

گزارش محتوای نامناسب