ابوالمطراق، واژه‌ای مرکب از ریشه‌ی عربی، به‌صورت «اَ بُل ْ م ِ» خوانده می‌شود. این ترکیب در زبان عربی به‌کار می‌رود و در متون کهن به‌عنوان واژه‌ای معادل شرم مرد یا عورت مرد شناخته شده است. این اصطلاح در ادبیات تاریخی و لغتنامه‌های قدیمی به‌چشم می‌خورد و از جمله واژگانی است که در گذر زمان، کمتر در گفتار و نوشتار روزمره مورد استفاده قرار گرفته است.
در بررسی ساختار واژه، ابوالمطراق از دو بخش ابو به‌معنای پدر یا صاحب، و مطراق تشکیل شده که در ترکیب، معنای کلی خاصی را القا می‌کند. این واژه در حوزه‌ی مصطلحات anatomical و با اشاره به اندام تناسلی مردانه به‌کار رفته و در متون ادبی یا پزشکی قدیم، گاه با حساسیت‌های زبانی و فرهنگی همراه بوده است. با این حال، امروزه به دلیل تغییرات زبانی و اجتماعی، استفاده از آن بسیار محدود شده و جای خود را به اصطلاحات علمی و رسمی‌تر داده است.
در نهایت، باید توجه داشت که چنین واژه‌هایی بیشتر در مطالعات زبان‌شناسی تاریخی و پژوهش‌های ادبی اهمیت می‌یابند. حفظ و ثبت آن‌ها در فرهنگ‌های تخصصی، به درک بهتر سیر تحول زبان و فرهنگ کمک می‌کند، اما در مکاتبات و متون رسمی معاصر، به‌دلیل وجود برابرهای دقیق‌تر و پذیرفته‌شده‌تر، کاربرد چندانی ندارند. بنابراین، شناخت این قبیل واژگان بیشتر از جنبه‌ی دانش لغوی و تاریخی حائز اهمیت است.