ابوالحصین الهُجَیمی نام یکی از فُصَحای برجسته‌ی عرب در دوران پیش از اسلام و صدر اسلام است. او از شخصیت‌های شناخته‌شده در میان اعراب بادیه‌نشین به‌شمار می‌رود که به دلیل فصاحت کلام، بلاغت و تسلط بر زبان عربی خالص، شهرت داشته است. این چهره‌ی ادبی و زبانی، در منطقه‌ی هَجیم که بخشی از نجد در شبه‌جزیره‌ی عربستان محسوب می‌شود می‌زیسته و در منابع کهن ادبیات عرب، از او به عنوان یکی از راویان شعر و مثل‌های عربی و نیز یکی از کسانی یاد شده که زبان عربی فصیح را به نسل‌های بعد منتقل کرده است. ابوالحصین الهجیمی در کنار دیگر فصحای عرب همچون ابوزید الانصاری و ابوعبیده معمّر بن المثنّی، نقش مهمی در حفظ و انتقال گنجینه‌ی زبانی و ادبیات شفاهی عرب ایفا کرده و نام او در کتاب‌های معتبر تاریخ ادبیات و تراجم احوال به چشم می‌خورد.
