لغت نامه دهخدا ابوالحسن تلمیذ. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ن ِ ت ِ ] ( اِخ ) طبیب بغدادی. او شاگرد سنان بن ثابت است و بروزگار بویهیان شهرت یافت و در سال 387 هَ. ق. درگذشت.
