دانشنامه اسلامی
عقود عهدی، مقابل عقود اذنی به عقدهایی اطلاق می شوند که در آن ها تعهّد و التزام وجود دارد؛ خواه از دو طرف، مانند بیع یا از یک طرف، مانند هبه.
کاربرد فقهی
از احکام آن در باب تجارت سخن گفته اند.
اقسام
عقود عهدی به « عقود تعلیقی » که در آن مُنشَأ بر چیزی معلّق شده است، مانند جعاله و سبق و رمایه، و « عقود تنجیزی »، مانند بیع و اجاره که این گونه نیست، تقسیم می شود.هر یک از آن دو به « عقود تملیکی » و « عقود غیر تملیکی » تقسیم شده و عقود تملیکی به «تملیک عین»، مانند بیع و «تملیک منفعت» مانند اجاره، و به «عقود معاوضی»، مانند بیع و صلح و «عقود مجانی»، مانند هبه، تقسیم می گردد.عقود غیر تملیکی، به مواردی مانند « وصیّت عهدی »، همچون وصیّت به مالی برای اطعام فقرا اطلاق می شود.در صیغه عقود عهدی شرایطی معتبر است، مانند تقدیم ایجاب بر قبول و موالات.