تکلیف بعثی

روز و شب است و سال و مه و جنبش و سکون هر یک مسخرند به تکلیف کارها

توبه را تکلیف ساقی کرد لبریز شکست ساغر ما بی نصیب و ظرف یاران تنگ بود

تا در زده ام به دامن عفو تو دست تا یافته ام غبار تکلیف الست

می کند ترغیب مستان را بگلگشت چمن می کند تکلیف، رندان را بسیر کوهسار

موی سر زنجیر ما بهتر که در راه جنون برطرف شد گرچه تکلیف از میان آداب بود