ملت پروری

دوبیتی زیر از محمدرضا گودرزی پروری می‌باشد که به زبان طبری و لهجهٔ ییلاقی[یادداشت ۱۷] که لهجهٔ جاری در پرور نیز بوده‌است سروده شده‌است:

تا اهل روزگار بدانند رتبتم در بنده پروری که شه دادگر کند

چو مر بنده‌ای را همی پروری به هیبت بر آرش کز او برخوری

چرخ چو دین پناهیت، دیده وداد خواهیت؛ کرده بعهد شاهیت، توبه ز سفله پروری

طایفه پروری از گروه‌های مازندرانی زبان و دارای ساختار ایلی و عشیره‌ای و دامداری بر پاییه کوچ‌اند.

ای هوا بر دل نشانده چیست از لابرالاه حصه ی تو هان بده انصاف، گر دین پروری