ریزه وندگلین. [ زِ وَگ َ ] ( اِخ ) نام طایفه ای است در دهستان باوندپور بخش مرکزی شاه آباد، بین حسن آباد چهارزبر و تنگ شوهان. تابستانها ساکن و زمستانها به گرمسیر ریزوند گیلان غرب می روند. دارای 260 تن سکنه. شغل آنها زراعت دیم در ییلاق و گله داری است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).
نام طایفه ایست در دهستان باوند پور بخش مرکزی شاه آباد.
💡 حکایت ریزهای زین عاشق دلخسته بر گوید شکایت گونهای زان طرهٔ طرار بنویسد
💡 این شهر در سال ۱۳۸۴ با ارتقاء روستای مشهد ریزه، مرکز بخش میانولایت از توابع شهرستان تایباد تشکیل شد.
💡 چشم مست ساقی از هر گردش پیمانهای ریزه الماس گویی در جگر دارد مرا
💡 تنم بپوسد و خاکم به باد ریزه شود هنوز مهر تو باشد در استخوان ای دوست
💡 آه از بزم وصال تو که هر سو دارد نشتر از ریزه مینا به رگ جان زدهای