ذوات الارحام

ذوات الارحام. [ ذَ تُل ْ اَ ] ( ع اِ مرکب )خویشاوندان. خویشان. کسانی که پیوسته خون باشند.

( ~. اَ ) [ ع. ] (ص مر. ) اقربا، خویشاوندان.

خویشان خویشاوندان اقربا.
خویشاوندان. کسانیکه پیوسته خون باشند.

اقربا، خویشاوندان.

💡 قابل ذكر است كه كلمه (و الارحام ) عطف بر (الله ) است، و لذا در قرائت معروف،منصوب خوانده شده است و بنابراين معنى آيه چنين مى شود (واتقوا الارحام )

💡 عن على (عليه السلام ) قال: زكوه اليسار بر الجيران وصله الارحام. على (عليه السلام ) فرموده: زكات دارايى و تمكن مالى، نيكى به همسايگان و صلهارحام است.

💡 پنجم طول عمر كما فى الكافى قال ابوجعفر (ع ) صله الارحام تزكىالاعمال و تنى الاموال و تدفع البلوى و تيسر الحساب و تنسى فىالاجل.

💡 و به همين جهت دنبال اين جمله بعد از دو آيه فرموده: (ان اللّه لا يخفى عليه شى ء فىالارض و لا فى السماء، هو الذى يصوركم فى الارحام كيف يشاء...).

💡 اين بسيار طبيعى است كه حكم در خارج بوده است و قرآن كريم آن را نسخ كرده است و درجايش نشسته باشد. و از اين موارد، فراوان وجود دارد. از جمله آنهاست كه در مواخاة بينصحابه، ارث بردن بود ولى آيه شريفه: (( (و اولوا الارحام بعضهم اولى ببعض) )) آن را نسخ فرمود.

💡 مراد از جمله: (يصوركم فى الارحام كيف يشاء) هم همين است، يعنى مى خواهد بفرمايد:خداى سبحان اجزاى وجود شما را در آغاز خلقت به نحوى قرار داده كه در آخر هر مسيرىشما را به آنچه مى خواهيد برساند، و خواستن شما به مقدار اذن او دخالت دارد، نه اينكهعلت حتمى رسيدن به هدف باشد.