جنون مطبق، که به معنای جنونی فراگیر و مستوعب است، در فقه حنفی تعاریف متفاوتی دارد. ابوحنیفه، بنیان‌گذار این مذهب، آن را جنونی تعریف کرده که به مدت یک ماه کامل ادامه یابد. این دیدگاه، چارچوبی زمانی مشخص برای این نوع اختلال روانی تعیین می‌کند.
در مقابل، ابویوسف، شاگرد برجسته ابوحنیفه، تعریف جامع‌تری ارائه می‌دهد. از نظر او، جنون مطبق به حالتی اطلاق می‌شود که فرد در بیشتر روزهای سال دچار اختلال روانی باشد. این تعریف، تمرکز را از یک دوره زمانی ثابت به فراوانی و تکرار عارضه‌یابی تغییر می‌دهد.
محمد بن حسن شیبانی، دیگر شاگرد نامدار ابوحنیفه، نهایت شدت را در تعریف جنون مطبق مد نظر قرار داده است. او معتقد است که این حالت زمانی صدق می‌کند که فرد در تمام ایام سال، بدون هیچ وقفه‌ای، گرفتار جنون باشد. این دیدگاه، بالاترین درجه استمرار و پیوستگی را در اختلال روانی مورد نظر قرار می‌دهد. برای درک عمیق‌تر این اصطلاحات، مراجعه به «کشاف اصطلاحات الفنون» توصیه می‌شود.
