کله جار

در روز و شب چرخ چو زلف و رخ او کو روز و شب پیوسته به زیر کلهی کو

گر پیش گل کشم کله مشکبوی تو بر من کلک مزن که نیندیشم از کلک

با کله داری آن فکرت روشن هر شب آسمان پیرهن صبح قبا می یابد

زنار کمر کرده وز دیر برون جسته طرف کله اشکسته از شوخی و رعنایی

روزی ده سیاره بر کسب ضیارا در یوزه‌گر سایهٔ پر کله ماست