کاسۀ بوژی

کعبتین رای تو در کاسۀ گردون زده پس ز عکس نقش او این هفت اختر خاسته

پیش دل من خاک یکی جرعه بهست از چرخ که کاسۀ سر عالم اوست

یکی را باده اندر کاسۀ دل یکی را خونِ دل در کاسۀ تن

ز چرخ و اخترش آورد کاسۀ سر خویش جهان چو همت او را بمیهمان آورد

از کوزۀ سفالِ من آبی نوش تا گیرد آبِ کاسۀ فغفوری