کاس ساندروس

جان مست کاس و تا ابدالدهر گه گهی بر خوان جسم کاسه نهد دل نصیب ما

هست سرپوش دسته نقش این شعر خاص از بهر این زمرد کاس

فارغ ز غم، آسوده ز فقر آمده مردم؛ کرده همه لبریز ز می کاس و ز زر کیس

تیغش بروز رزم خوردمی ز خون خصم از کاس سرش کاس کند وز بدنش دن