پینگ لیانگ فو

وی توانایی بالایی در نبرد داشت و در جنگ چانگ‌بن که در محاصره نیروهای چندین هزار نفری سائو سائو بود توانست در نبرد بی‌نظیری جان لیو شان پسر لیو بی که نوزاد بود را نجات دهد. بعد از تسخیر شو توسط لیو بی به عنوان یکی از پنج ژنرال برتر ببر درآمد. وی به‌شدت مورد توجه ژوگه لیانگ نخست‌وزیر لیو بی بود. وی در جنگ‌های متعددی بعد از تشکیل امپراتوری شو شرکت کرد و در سال ۲۲۹ درگذشت.

لیانگ نوشت که تضاد قابل توجهی بین دیدگاه‌های تروت نسبت به چین، چینی که به اعتقادش حق تعیین آینده اش را داشت و نباید تحت سلطه ژاپن درمیامد، با نظریاتش در مورد چکسلواکی که آن را یک دولت ساختگی برای اشغال سرزمینی که به حق به آلمان متعلق بود، وجود داشت.

افزون بر پیریو هُنکاسالُ مستندسازانی مانند ژائو لیانگ، یاسمیلا ژبانیچ، ژلیمیر ژیلنیک، جانفرانکو رزی و وویچیخ کاسپرسکی از برندگان اصلی این جشنواره بودند.

سون لیانگ (۲۴۳ تا ۲۶۰)، با نام محترم زیمینگ، دومین امپراتور ووی شرقی در دوره سه امپراتوری بود. سون لیانگ جوانترین پسر و جانشین سون کوان، بنیان‌نهای ووی شرقی بود. او همچنین با نامهای شاهزاده کوایجی و مارکی هئوگوان شناخته شده‌است. سون لیانگ توسط برادرش سون شیو از حاکمیت ووی شرقی عزل شد.

نانمن هم در کمپین عمامه زرد و هم در جنگ علیه دونگ ژو غایب است. در عوض، آنها با آرامش در جنوب زندگی می‌کنند، اما چندین بار توسط مهاجمان شو شکست می‌خورند. پادشاه منگ هوو خشمگین است، اما همسرش زو رونگ او را تقویت می‌کند تا آنها را به سرزمین‌هایشان بازگرداند و آنها را نابود کند. پس از یک نبرد برای نانژونگ، منگ هوو ارتش ژوگه لیانگ را از خانه اش بیرون می‌کند.