لغت نامه دهخدا
پورصدف. [ رِ ص َ دَ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) قرةالعین صدف. کنایه از درّ و گوهر باشد. ( آنندراج ).
پورصدف. [ رِ ص َ دَ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) قرةالعین صدف. کنایه از درّ و گوهر باشد. ( آنندراج ).
💡 منم پور آنکس که از تیغ او نهادند مردم به توحید رو
💡 به پور پیمبر ببند آب را بکش تشنه لب شاه و اصحاب را
💡 ترا گویم ای پور فرخندهپی خرد جوی تا کام یابی ز وی
💡 همان نامور پور دستان سام به خاک اندر آرم ز گردونش نام
💡 همی خواندندی مرا پور سام به اورنگ بر سام و من در کنام
💡 همان دو گرانمایه پور جوان که بد یادگار تو اندر جهان