پراکنش ردۀ سنی

این گونه در ایران پراکنش بسیار زیادی دارد و در استان‌های هرمزگان (کوه گنو) و سیستان و بلوچستان (کوه تفتان: سر دریا، انجیرک، کوشه و همچنین در کوه بیرک ایرندگان) می‌روید.

پدیده پراکنش رامان دارای علامت ضعیفی است. به همین خاطر تا سال ۱۹۸۲ این پدیده شناخته نشده بود. چندین سال قبل از کشف پدیده پراکنش رامان، پراکنش نور به وسیله جامدات، مایعات و گازهای شفاف مورد بررسی قرار گرفته بود. چند ماه پس از کشف رامان، فیزیکدانان روسی به‌طور مستقل در زمینه وجود این اثر در بلورها به نتایج جالبی دست یافتند و این پدیده را به جای اثر رامان، پراکنش مرکب نامیدند.

جل گیاهی درختچه مانند است که در اروپای جنوبی و همچنین در جنگل‌های شمال ایران (درهٔ رودخانهٔ تالار) از ارتفاع ۳۰۰ تا ۱۲۰۰ متر از سطح دریا، از آستارا و تالش در استان گیلان تا استان مازندران وجود دارد. پراکنش جهانی آن ایران، شبه جزیرهٔ بالکان، آناتولی و قفقاز است.

پراکنش در سراسر خلیج فارس، بیشینه درازا ۲۵ سانتی متر.

گونه یوول، مختص مناطق مرتفع با خاک‌های عمیق و حاصلخیز است و پراکنش آن در ایران از آخرین حد شمالی زاگرس شروع می‌شود و در پایان محدوده جنگل‌های مریوان (هم‌مرز با پاوه در استان کرمانشاه) تمام می‌شود. یوول در آذربایجان (۹۰ کیلومتری جنوب مهاباد)، کردستان (۳۲ کیلومتری شرق مریوان، بین پیرانشهر و سردشت، بین بانه و گردنه خان) می‌روید.

این سسک به‌شدت مهاجر است و در جنوب آسیا و جنوب شرق آسیا زمستان را می‌گذراند. گاهی در آمریکای شمالی در آلاسکا یافت می‌شود و در کالیفرنیا نیز پراکنش دارد.