لغت نامه دهخدا
( نار افرنجیة ) نار افرنجیة. [ رِ اِ رَ جی ی َ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) نار افرنجی. رجوع به نار افرنجی شود.
( نار افرنجیة ) نار افرنجیة. [ رِ اِ رَ جی ی َ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) نار افرنجی. رجوع به نار افرنجی شود.
💡 عقل گفتش: رو که عار از نار به جور یار از صحبت اغیار به
💡 ولی زانگونه هم با او مشو شاد که ناری ز آشنایان کهن یاد
💡 نار خندان که دهان بگشادست چونک در پوست نگنجد چه کند
💡 ولی را ز آفاق سازنده آبی عدو را ز اخلاق سوزنده ناری
💡 هر که افتد به دوزخ از کفار جاودان جای او بود در نار