موی تافتن

موی تافتن. [ ت َ ] ( مص مرکب ) موی تابیدن. مو تافتن. تافتن گیسو. تاب دادن زلف. ( از یادداشت مؤلف ):
به موی تافته پای دلم فروبستی
چو موی تافتی ای نیکبخت روی متاب.سعدی.

موی تابیدن ٠ مو تافتن ٠ تافتن گیسو ٠ تاب دادن زلف ٠

💡 دریغ است روی از کسی تافتن که دیگر نشاید چنو یافتن

💡 صبح هم از تافتن شب برست طالب شب گشت چراغی بدست

💡 عرش چه بود قلب قلبی یافتن از قلوب کالبد سر تافتن

💡 دست فلک ز رشتهٔ تدبیر تافتن دامان من به جیب زمین بسته استوار

💡 همیشه تافتن ماه از آسمان بوده است ز بهر فتنه فکندیش ز آسمان بزمین