مدرسه بلخیه

گر مغبچهٔ میکده‌ای شوخِ ختا شو ور معتکفِ مدرسه‌ای شیخِ ریا باش

مخفی است سر کار ازان شد دلیل جهل بر اهل بحث و مدرسه دعوی علمشان

از خانقه و صومعه و مدرسه رَستیم ز اوراد رهیدیم و ز اوقات گذشتیم

زاهل مدرسه ای دل، امید حال مدار که اهلِ قال، ز سر تا به پای، گفتار اند

حدیث عشق ز جامی شنو که شام و سحر به کنج مدرسه تحقیق این سبق کرده

سحرش بر در میخانه به جامی دادم آنچه در مدرسه از وسوسه‌ام حاصل شد

به راه میکده پنهان چه می‌روی فیّاض فقیه مدرسه داند که ما ازین بابیم

از مدرسه کودکان چو برگردند بنشسته و درسشان کند از بر