لفظ متحدالمعنی

[ویکی فقه] لفظ متحدالمعنی، یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای لفظ دارای معنای واحد است.
نسبت لفظ و معنا به لحاظ وحدت و کثرت، چند صورت پیدا می کند: ۱. لفظ واحد با معنای واحد (لفظ متحد المعنی)؛ ۲. لفظ واحد با معانی متعدد (لفظ متکثر المعنی)، این قسم الفاظ را «الفاظ متفقه» هم می خوانند؛۳. الفاظ متعدد دارای معنای واحد (الفاظ متحد المعنی)؛ ۴. الفاظ متعدد با معانی متعدد (الفاظ متکثر المعنی).
← قسم اول
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • گرامی، محمدعلی، منطق مقارن.• خوانساری، محمد، منطق صوری.• مظفر، محمدرضا، المنطق.
۱. ↑ مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۱۵۰-۱۵۱.
...

💡 معنی بکر به دور تو چو نی سر بفراشت از چه از همدمی لفظ خوش چون شکرت؟

💡 همچنين لفظ ((ولى )) به معناى اولى به تصرف و سرپرست هم آمده است، چنانكه مىگوييم: فلانى ولىّ نابالغ است.

💡 پس مثل كتاب خداى تعالى مثل معلمى است كه كليات علمى را در كوتاه ترين بيان وكمترين لفظ به شاگردانش بيان مى كند، و دستور مى دهد كه به آنعمل كنند

💡 بی‌نصیب معنی‌ام کز لفظ می‌جویم مراد دل اگر پیدا شود دیر و حرم‌گم می‌کنم

💡 شاه تاج یک دو کشور داشت لیک از لفظ من تاجدار هفت کشور شد به تاجی کز ثناست

💡 ((رونالدهانرى پورتر)) عالم فيزيك و رياضى مى گويد: ((در علم فيزيك به سؤالاتى مى توان پاسخ داد كه اوّل آنها لفظ ((چگونه )) باشد)).