عودی المحاله

کز آن روغن بسوزد همچو عودی برآید از دماغش زود دودی

تو دانی که باشد مجیر از فراقت به کردار عودی بر آذر نهاده

زنبور نیم که من به دودی بروم یا همچو پری به بوی عودی بروم

بزمگاه آتشین رویان عودی برقعم جلوه گاه نار پستانان مشگین چادرم

عودی تو و جایت همه بر تارک مجمر دودی تو و کارت همه با شعله نیران

صبح دندان چو مطرا کند از سوخته عود عودی خاک ز دندانش مطرا بینند