عربده کردن: بدخویی و عصبانیت
یکی از معانی این عبارت رفتار تند و خشم‌آلود است که با بی‌اعتنایی به ادب و کنترل خود همراه است. فردی که عربده می‌کند، معمولاً با خشم و پرخاشگری به دیگران واکنش نشان می‌دهد و قصد جلب توجه یا تحمیل نظر خود را دارد. این کاربرد نشان‌دهنده حالتی از بی‌قراری و عصبانیت شدید است که غالباً پیامد نارضایتی یا مخالفت است.
عربده کردن: بدمستی و بی‌اعتنایی
در معنای دیگر، این اصطلاح به حالت بدمستی و سرخوشی افراطی اشاره دارد. در این حالت فرد از حد و مرزهای عادی فراتر رفته و رفتارهای ناهنجار و پر سر و صدا از خود نشان می‌دهد. این نوع عربده کردن معمولاً با بی‌اعتنایی به شرایط اجتماعی و نظم محیط همراه است و نوعی خروج از کنترل طبیعی رفتار به شمار می‌آید.
عربده کردن: نعره زنی و صدای بلند
معنای سوم این عبارت، صدای بلند و نعره زنی است که برای اعلام حضور، اعتراض یا ترساندن دیگران به کار می‌رود. این کاربرد بیشتر به جنبه صوتی و فیزیکی عمل اشاره دارد و با ایجاد تأثیر مستقیم بر محیط یا مخاطبان همراه است. در این معنا، این اصطلاح به معنای نوعی ابراز احساسات شدید به شکل صوتی و آشکار است.
