طاش گدوک

طاش گدوک. [ گ َ ] ( اِخ ) موضعی است در جنوب تخت بنواحی شمالی بورد لیسک.

💡 گدوک زمستان‌های نسبتاً سرد دارد ولی هوای آن در بهار و تابستان ملایم است و ضمناً نشست سنگین برف وجود دارد.

💡 دلیل نام‌گذاری گردنه گدوک روشن نیست. واژه گدوک در زبان ترکی آذربایجانی، با املای gədik و تلفظ درست گَدیک، معادل گردنه است. ناصرالدین‌شاه، که از خانواده‌ای ترک‌زبان بود و ترکی را هم در کنار فارسی می‌دانست، در سفر سال ۱۲۵۴ هجری‌خورشیدی به مازندران، می‌نویسد:

💡 مهم‌ترین قلل منطقه گدوک در شهرستان سوادکوه که در بخش البرز شرقی واقع شده است و برای کوهنوردی نیز مناسب می‌باشد، عبارت‌اند از:

💡 بخشی از این جاده که از گردنه گدوک گذشته، از استان مازندران رد شده و وارد استان تهران می‌شود.

💡 علاوه بر پل‌ها، باید تونل‌های راه‌آهن را به ویژه در ناحیه ورسک، در اعداد جاذبه‌های ارتباطی مازندران برشمرد. یکی از این تونل‌ها در منطقه گدوک با ۲۷۰۰ متر طول می‌باشد.

💡 پر خطرترین نقطه این محور محدوده گدوک می‌باشد این منطقه به علت ارتفاع زیاد همواره دارای مه غلیظ در تمام مقاطع سال می‌باشد که در فصل زمستان هم با بارش سنگین برف مواجه می‌شود و همین امر باعث بروز حوادث و تصادفاتی شده است. این نقطه حادثه خیز حدود ۱۷ کیلومتر طول دارد. از نکات جالب این نقطه پخت آش و فروش آن به مسافران در هوای سرد زمستان است.