شارع الغامش

هر دری شارع صد قافله تفرقه است زود بر در زن ازان خانه که در بسیارست

استاد ((خلاّف )) آن را بدين گونه تعريف مى كند: ((مصلحتى است كه شارع، حكمى براىاثبات آن تشريع نكرده است و هيچ دليل شرعى هم بر اعتبار يا الغاى آن، دلالتندارد))(39).

همچو خورشید همه عمر درم افشاند هر که یک ره کند از شارع جود تو گذر

ای مسیر کلک تو بر شارع اسرار غیب وی ممر حکم تو بر شاهراه کن فکان

يعنى قطع و يقين حجيتش ذاتى است و نيازى بهجعل شارع ندارد و اصلا قطع و يقين جهل شارع را نمى پذيرد كه بگويد قطع و يقين تورا حجت قرار دادم و يا بگويد قطع تو را حجت شرعى برايت قرار ندادم چون اگر بگويدقطعت را حجت برايت قرار دادم تحصيل حاصل مى شود.

غیر اگر راه به پیرامن او برد چه غم، خلوت خاص بتان شارع عامی دارد