سنگ خاژ

لغت نامه دهخدا

سنگ خاژ. [ س َ گ ِ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) سنگی که چرک پا بدان بزدایند و خاژ چرک بدن را گویند. ( آنندراج ):
ز آرزوی پای بوس شهریار
داشتم روی دژم چون سنگ خاژ.کلیم نزاری ( از آنندراج ).

جمله سازی با سنگ خاژ

سوی پهلوان چون که غضبان ز چنگ رها کرد آن سی منی خاره سنگ
ز باران تیر و ز باران سنگ شد از کشتگان بر زمین جای تنگ