دیر ابومینا

کعبه و دیری ندیدم غیر الفت‌گاه دل هرکجا رفتم به پیش آمد همین یک معبدم

عرض حاجت بندگانرا با ولی نعمت است حاجت این بنده دیرین روا کن یا علی

گر عاشقی، به منزل مقصود راه بر قدسی بنای دیر و حرم را چه اعتبار

صائب مرا خرد نتواند مرید ساخت پیری مرا بغیر می دیر ساله نیست

هرچه بنمایدش از بد دیر تأخیر آورد هرچه یاد آرندش از نیکوئی اندر حین کند

زان حلقه ها که بر در مسجد بکوفتیم ما سالها ز دیر مغان فتح باب کرد