درون زیوه ای

تو قدر خود نمیدانی که چونی که بیشک هم درون و هم برونی

جامی به پرده دل خود ساخت جای تو یعنی درون پرده تویی رازدار دل

گر روی این ره شوی واقف ز خویش در درون خویش می‌بینی تو کیش

وزان سپس چو کسی کز درون چاه شگرف کند نظارهٔ خورشید رفته زیر غمام

درون پرده اکنون جای کرده و زو مانده همه بیرون پرده

از چه درآئی همی درون که چنین مردمی از خلق جمله بیرون شد؟