خیزران بلدی

در متون کهن فارسی، گیاهی به نام خیزران بَلَد یا خَزَران بَلَد معرفی شده‌است. این واژه، ترکیبی وصفی است که به گیاهی دارویی اشاره دارد. بر اساس منابع معتبری همچون برهان قاطع و آنندراج، این گیاه با نام‌های دیگری مانند مورد اِسفَرم و مورد اِسپَرم نیز شناخته می‌شود. از نظر طب سنتی، این گیاه دارای طبعی گرم و خشک توصیف شده و به‌عنوان یک داروی گیاهی کاربرد داشته است. با توجه به توصیفات موجود، به نظر می‌رسد این گیاه، همان آس بِری یا مورد معمولی (Myrtus communis) باشد که در مناطق مختلف ایران می‌روید. این تطابق، نشان‌دهندهٔ غنای دانش گیاه‌شناسی و داروسازی در میراث مکتوب فارسی است.